Eind jaren 50 is de keilbout uitgevonden voor zware bevestigingen. Er waren twee uitvinders Rawl, met de Rawlbolt en Van Thiel United met de PFG bout. Natuurlijk niet te vergeten Hoenderdaal met de HUB keilbout uitgevoerd in gietijzer.  

In de jaren 50 werd er voornamelijk met bakstenen of volle steen gebouwd. Een Keilbout is een huls die bestaat uit 3 of 4 stalen plaatjes die met een ring vastgehouden wordt. Aan het einde zit er een moer ingeklemd en aan de voorzijde een ring, hier draai je er b.v. een draadeindje in waar weer een ring en moer opgaat. Als de keilbout in de muur bevestigd is draai je de moer aan waardoor de achterste moer naar voren wordt getrokken. Hierdoor gaan de 3 of 4 plaatjes uitzetten totdat hij helemaal strak in de muur zit. Bij zachtere bouwstoffen heb je een kans dat de druk te hoog wordt waardoor de bouwstof zal scheuren/breken.    

Type uitvoeringen:

Huls, hier bepaal je dus zelf wat je erin draait. 

Draadeinde 

Tapbout 

Oog  

Haak 

Anno 2016 wordt de keilbout alleen nog toegepast door de “doe het zelver”, in de professionele wereld is die nagenoeg verdwenen. 

Voordelen keilbout: 

1. Is in alle (stenen) bouwmaterialen toepasbaar, steen, baksteen, beton, kalkzandsteen e.d.  

2. Is in de DHZ een zeer bekend product. 

Nadelen keilbout: 

1. Boorgat is in verhouding met een doorsteekanker erg groot. 

2. Er wordt veel kracht overgebracht op de muur (door de brede spreiding), je mag hem alleen plaatsen op minimaal 5 cm van de rand.  

3. Het is geen doorsteek montage. 

4. Er zijn weinig of geen keuringen beschikbaar.